Borekh Gelman

Every day, every plain day
my blood shivers in my body
every day, every ordinary day
my blood responds to a call

A wave inside echoes in my blood
like a bell – in the night – so bright
the world hangs in troubled pain of the world
. . . . . . . . . . . . . . . .

Every day lies packed and ready
near the golden door of beginning
loaded with unease and pain
wailing with worry and mad
like a devil machine…

Every day, every plain day
hunger cries into my window
wailing wild like an owl in trouble
at my window wildly in pain

A world is ending – caught up in terror
and a few are bathing in luck!
The world is ending in horror and blood
and a few – in wine and music…

Every day, every plain day
despite my youth and time
when I hear the call
my answer will be fine!

יעדן טאָג…

ברוך געלמאַן

יעדן טאָג, יעדן פּשוטן טאָג,
ציטערט פיבערדיק אױפעט מײן גוף,
יעדן טאָג, יעדן פּשוטן טאָג,
װידערהױלט אין מײן בלוט זיך אַ רוף.

הילכט און כװאַליעט דער רוף אין מײן בלוט,
װי אַ גלאָק — בײ דער נאַכט — אַזױ העל:
„ס’הענגט אין פלאַמען פון צאָרן די װעלט,
. . . . . . . . . . . . . . . .

ליגט פאַרפּאַקט, אָנגעגרײט יעדער טאָג
בײ דער גאָלדענער טיר פון באַגין,
אָנגעלאָדן מיט אומרו און בײז,
אָט אַזױ װי אַ טײװל־מאַשין…

יעדן טאָג, יעדן פּשוטן טאָג,
װײנט דער הונגער אין פענצטער אַרײן,
קלאָגט אַרײן, װי אַ סאָװע, די נױט,
יאָמערט װילד אין מײן פענצטער די פּײן!

ס’גײט אַ װעלט אױס — פאַרצאַפּלט — אין גרױל,
און אַ הײפעלע באָדט זיך אין גליק!
ס’גײט אַ װעלט אױס אין טרױער און בלוט,
און אַ הײפעלע — װײן און מוזיק…

יעדן טאָג, יעדן פּשוטן טאָג…
און כאָטש צאַרט און כאָטש יונג איז מײן גוף,
נאָר, אַז קומען צוגײן װעט דער טאָג,
װעל איך גײן, װעל איך גײן נאָכן רוף!..