Motl Kozlovski

Sirens cut the air in two
a late whore hurries down a side street
weary bodies wake from here to China
and homeless streetcars ring in the day

So how, in what way can I praise you
sadness lives long in your street miles
clouds hang gray over your red gates
from chimneys smoking up the sky

Seldom a ray sneaks in from somewhere
people run, rushing as if chasing someone
pale women – sick birds lurk on side streets
and days of wrath arrive in convoy

Łódź you’re called the Polish Manchester
you brag about your factory streets
while in your cellars and your attics
your sons and daughters choke
with worry and defeat

לאָדזש

מאָטל קאָזלאָװסקי

סירענעס שנײדן מיט א לאַנגן פײף די לופט אין צװײען.
אַ פאַרשפּעטיקטע פאַרשװינדט אין אַ זײטן־גאַס א זונה.
װעקן מידע קערפּער זיך פון באַלוט און פון כױנע
און אומהײמלעך צעקלינגען זיך פארטאָגיקע טראַמװײען.

טאָ װי אזױ און מיט װאָס קאָן מײן ליד דיך לױבן?
ס’איז לאַנג דער אומעט דאָ, װי דײנע גאַסן־מײלן,
און סאַדזעדיקע װאָלקנס איבער דײנע רױטע מױערן אײלן,
פון קױמענס הױכע מיט קעפּ אין רױם פארהױבן.

זעלטן װען בליצט אױף אַ שטראַל פון ערגעץ װו פארגנבעט,
מענטשן לױפן, אײלן, װי זײ װאָלטן װעלן װאָס דעריאָגן.
בלײכע פרױען — קראַנקע פײגל לױערן אין זײטן־ראָגן,
און טעג פול צאָרן קײטלען אײן זיך אין אײן גרױער קאַנװע.

לאָדזש, מען רופט דיך „פּױלישער מאַנטשעסטער“
דו גרױסט דיך אױף אַ יעדער גאַס מיט שטאָקיקע פאַבריקן.
אין דײנע קעלערן און בױדעמער זיך שטיקן
מיט נױט און זאָרג דײנע גרױע זין און טעכטער.