My Dream

I had a sweet dream
still feel it so well, peace unfurled
peace has arrived peace is here
peace in the whole wide world

Singing in all streets
children and old folks all dancing
and massive rows of people
are singing with joy

There is peace, it has come
Yesterday’s enemies are today’s friends
more than all Jews are singing
the greatest of all holidays is now

Like in the time of the Messiah
man to man good and mild
suddenly I hear chains ringing
and before me this picture raised

In a cage, bound in iron
lies a naked prisoner man
looking like a well captured animal
hungry like a wolf in the woods

Men and women little children
whoever happen to walk by
seem to regard it good to spit into
the cage as they pass by

And with lust and sheer enjoyment
and a mass of angry flies
the fire tongues of all winds
are burning up the whole town skies

Spitting spitting I hear screaming
He has poisoned our whole world
let his name be poisoned forever
for he has ruined our whole world

Spitting spitting in all the streets
There is a ring of screams
and as angry masses pass by
Everyone spits at him

This picture came to me in a dream
but I hope it will come to be actually
that soon my lovely dream
will be the true reality

Łagiewniki, May 1941

[You can listen to Daniel Kempin singing this song on the US Holocaust Memorial Museum web site]

מײן חלום

כ’האָב געהאַט אַ זיסן חלום,
כ’פיל נאָך איצט, װי ס’האַרץ מיר קװעלט,
ס’איז שױן פרידן! ס’איז שױן שלום!
שלום אױף דער גאַנצער װעלט.

אַ געזאַנג אין אַלע גאַסן,
ס’טאַנצן קינדער, אַלטע לײט,
און אין רײען ציען מאַסן —
און זײ זינגען פול מיט פרײד.

ס’איז שױן שלום, ס’איז שױן פרידן,
נעכטן שונאים, הײנט שױן פרײנד,
מער פון אַלע זינגען ײדן,
זײער גרעסטער יום־טוב הײנט.

עפּעס װי משיחס צײטן,
מענטש צו מענטש איז גוט און מילד,
פּלוצלינג הער איך קלינגען קײטן —
און איך דערזע אָט אַזאַ בילד.

אין אַ שטײג געשמידט אין אײזן
ליגט אַ נאַקעט מאַנס געשטאַלט
ענלעך צו אַ װילדן, בײזן,
הונגעריק װי אַ װאָלף אין װאַלד…

מענער, פרױען, קינדער קלײנע,
װער נאָר עס גײט אונדז פאַרבײ,
װי עפּעס אַ נבלה
גיט אין שטײג אַרײן אַ שפּײ.

און מיט לוסט און פאַרגעניגן
אױף זײן פּרצוף שפּײען זײ,
און אַ מחנה בײזע פליגן
רױען זיך אין דעם געשפּײ.

שפּײען, שפּײען! הער איך שרײען…
ער האָט אונדזער װעלט פאַרסמט,
אײביק װי דער נאָמען קין
זאָל זײן נאָמען זײן פאַרסמט..

שפּײען, שפּײען! הילכט אין גאַסן
ס’װידערקול פון דעם געשרײ —
און פאַרבײ אים ציען מאַסן,
יעדער גיט אױף אים אַ שפּײ.

איך האָב דאָס בילד געזען אין חלום
נאָר איך האָף אין גיכן גאָר,
אַז מײן שײנער זיסער חלום
װעט בקרוב װערן װאָר.

לאַגעװניקי, מאי, 1941