Good night to you my little village
and a good forever…
Does a leaf rustle on the tree?
Or does sorrow sing everywhere?
Late. Old steps are at rest
Nothing squeaks anywhere
death closes its eyes
I say a last prayer…
Read my will
tomorrow without fear
from the wood of my bed
there is a Torah stand
You will bury me tomorrow
Go, take wood from my bed
and give it to my grandmother
to mark her grave’s head
* * *
Long ago this wood has rotted,
the Torah stand still waits
Goodnight to my Bubbe’s village
and a good forever
די צװאה
מרים אולינאָװער
„גוטע נאַכט אױף דיר, מײן שטעטל,
און א גוטן תמיד!…
צי עס רױשט פון בױם א בלעטל?
צי גאָר זינגט דער אומעט? —
שפּעט. עס רוען אלטע טרעפּן,
ס’קרעכצט שױן נישט קײן שטאַפּל;
ס’נעמט דער טױט די אױגן קלעפּן,
כ’זאָג א לעצט „המפּיל“..
לײענט מײן צװאה־צעטל
מאָרגן אָן אנ’אומעט:
פון דעם האָלץ, װאָס כ’האָב מײן בעטל,
שטײט אין שול אנ’עמוד.
װעט איר מאָרגן מיך באַגראָבן,
גײט, צעהאַקט מײן בעטל
און גיט־מיט דאָס האָלץ דער באָבען
אױף א קבורה־ברעטל“.
* * *
לאַנג פארפױלט איז ס’קכורה־ברעטל,
ס’שטײט ביז איצט דער עמוד…
גוט־נאַכט אױף מײן באָבעס שטעטל
און א גוטן תמיד!