Like flowing metal, the December sky.
Now and then a last skinny leaf falls
from the naked poplars
juxtaposed
like a black winged paw
that with a wintry sound
sinks into the snowy-brown
rotting earth.
Through the prism of endless melting
no trace of a path shows
no trace of a horizon.
Just Matteus the war invalid
with his rickety sticklike legs
like stumps in a felled woods
travelling step by step
in his own “bond” with
the tethered tatty donkey
and the two of them
two lost and sick nags
seeking their home in empty streets
in the vast December eve.
Translated by Miri Koral
א דעצעמבער־פאַרנאַכט
ראָזע פּרץ־לאַקס
װי פליסיק בלעך איז דער דעצעמבער־הימל,
און אױף אים, װי שװארצע פליגל־לאַפּעס פון די נאַקעטע טאָפּאָלן,
װען נישט װען פאלט מיט װינטערדיקן קלאַנג
א לעצטער אָפּגעדאַרטער בלאַט
און זינקט ארײן אין ברױן־באַשנײטער פױלנדיקער ערד.
דורך דער פּריזמע פון אומענדלעכער צעפלאָסנקײט
זעט זיך נישט ארױס קײן שפּור פון װעג,
קײן שפּור פון האָריזאָנט.
נאָר בלױז מאַטעוש — דער מלחמה־אינװאַליד —
מיט די סטערטשנדיקע שטיקלעך פיס,
װי קאָרזשעס אין אן אױסגעהאַקטן װאלד,
פאָרט טריט בײ טריט
אין „װיאזד“ אײגענעם מיטן אױסגעקראָכן אײזל אין געשפּאַן
או בײדע זאלבענאַנד
— צװײ פארבלאָנקעטע און קראַנקע שקאַפּעס —
זוכן זײער הײם אין גאסן, אין פארנאַכטיקן דעצעמבער־רױם.
אַ דעצעמבער־פֿאַרנאַכט
ראָזע פּרץ־לאַקס
װי פֿליסיק בלעך איז דער דעצעמבער־הימל,
און אױף אים, װי שװאַרצע פֿליגל־לאַפּעס פֿון די נאַקעטע טאָפּאָלן,
װען נישט װען פֿאַלט מיט װינטערדיקן קלאַנג
אַ לעצטער אָפּגעדאַרטער בלאַט
און זינקט אַרײן אין ברױן־באַשנײטער פֿױלנדיקער ערד.
דורך דער פּריזמע פֿון אומענדלעכער צעפֿלאָסנקײט
זעט זיך נישט אַרױס קײן שפּור פֿון װעג,
קײן שפּור פֿון האָריזאָנט.
נאָר בלױז מאַטעוש — דער מלחמה־אינװאַליד —
מיט די סטערטשנדיקע שטיקלעך פֿיס,
װי קאָרזשעס אין אַן אױסגעהאַקטן װאַלד,
פֿאָרט טריט בײַ טריט
אין „װיאַזד“ אײגענעם מיטן אױסגעקראָכן אײזל אין געשפּאַן
או בײדע זאַלבענאַנד
— צװײ פֿאַרבלאָנקעטע און קראַנקע שקאַפּעס —
זוכן זײער הײם אין גאַסן, אין פֿאַרנאַכטיקן דעצעמבער־רױם.