Borekh Olitzki (Baruch Olitzky)

1.
June walks around the forest with the sun
as if he held a red fruit in his mouth
and hangs onto every tree with love
and tenderly caresses every plant

Hammocks rock near shaded windows by tree branches
They rock gently with verandas
And is the hunger conquering city after city
bringing death and hunger to dry and tired knees?

As protected forests in Novoyelnie
have here created space for satisfied well fed persons
for Tevya’s several daughters and their clans

2.
Children in white blouses jump and dance
spreading seeds and ants
and smiles in the skies of White Russia
and dream of not only their home
but of the whole world united

They jump barefoot,
so clear
and wander with their fingers
through locks of the poet
and Yiddish words on their lips
But for long years here has been a papa
and the papa has a mama and the mama has a dog
and all agree with teeth and horns
that the Yiddish words of the poet with the red shirt
on his back should be honored

3.
Hello Hello…
Vilnius Baranowicze Nowogródek and Lida
the waves of riddles of citizens and bourgeois
and temple goers in various cities bend over to hear
the winds that drive the winds of freedom
Horizons burn red and release red flames…

1936

נאָװאָיעלניע

ברוך אָליצקי

גײט יוני דאָ ארום אין װאַלד מיט זון,
װי מיט אַ רױטער פּאָזימקע אין מױל,
ער הענגט זיך אָן פאַרליבט
אױף האַלדז פון יעדער סאָסנע
און צערטלט פלינקע, שלאַנקע יאַשטשערקעס
מיט אױגן גאָלדענע
אױף ליכטיקע אַלײען.

האַמאַקן װיגן זיך בײ שאָטנדיקע פענצטערלעך פון צװײגן,
זײ װיגן ריטמיש אױס מיט יעדן װיג
די זעט די שלװהדיקע פון װעראַנדעס און
פון גױדערס.
צי װאָגלט אום דען איצט אין לאַנד
פון שטאָט צו שטאָט
זײן מאַיעסטעט דער הונגער
און ציט אַלײן בײ טשופּרינע צו זיך דעם טױט
אױף קניעס קנאָכיקע און מידע? —

אַז אײנגעפעסטיקט האָבן נאָדל־װעלדער
אין נאָװאָיעלניע דאָ אַן אײגענע מדינה
און דאָ געלאָזן בלױז אַן אָרט
פאַר אױסגעפּאַשעטע געזעסן,
און רידיקולן, און
פאַר טוביהס עטלעכע
מיט טעכטער און מיט קאַנען…

ב.
קינדער שפּרינגען אין װײסע
שלײדערן זיך שישקעס,
צעשאַרן די מוראַטניקעס
און שמײכלען מיטן הימן
פון װײסרוסיטע הימלען און רומיאַנעקו
יאָטנם פון ליציטאַציעם און עקסמיסיעס
טרױמען נישט פון זײער טװעל, —
איז די גאַנבע װעלט דאָך אײגנס!

שפּרינגען זײ אַזױנע באָרװעסע,
אַזױנע לױטערע
און פאַרבלאָנדזשען אױך מיט פינגערלער
צו קודלעס פון פּאָעט
מיט רױטן העמדל אױפן לײב
און ײדיט װאָרט אױף ליפּ.

נאָר אױף לאַנגע יאָרן אין פאַראַנען דאָך אַ פאַפּאַ
און דער פאַפאַ האָט אַ מאַמאַ, און די מאַמאַ —
אַ הונט,
און אַלע, אַלע טטרעקן צײן און הערנער אױס,
עס זאָל דאָס ײדיש װאָרט פון דעם פּאָעט
מיט רױטן העמדל אױפן לײב
חס־ושלום די מערכה נישט פאַרשװאַרצן — —

ג.
האַלאָ! האַלאָ!..
װילנע, באַראַנאָװיטש, נאָװאָגרודעק און לידע — —
עס כװאַליעט דאָס גערעטעניש
פון קלײנבירגער און בורזשױען
אין בין־השמשותדיקע שעהן.
ראָװערן.
קאָרטן.
דאַנסינוס
און זנות.

בײג אײן דעם אױער און שטרענג אָן דאָס אױג:
עס טרײבן װינטלעך אום אױף טונקלע לײלעכער
דעם ריח פון פּשיטיק,
און האָריזאָנטן ברענען…
האַריזאַנטן פלאַקערן רױט
און גליען אױס
פלאַמיקע געשטאַלטן…

1936