The sky today is a radiant
pale blue
and lamb-cloud white.
The sun is smiling
its last, sorrowful smile.
Trees stand sick and bowed,
hands black and dead,
eyes golden-browed.
Bare and towering
they are in the dream
of their final dreaming.
All night long the winds tore
from the trees their last aliveness,
their last exquisiteness,
and laughing wildly
and drunk with passion
and full of satisfaction,
got stuck in a shrubbery.
Now they’re asleep
and blanketed by leaves.
Translated by Miri Koral
האַרבסט
יעקב גאָרדאָן
מיט בלאַסער בלױקײט,
מיט װײסע װאָלקן־שעפּסלעך
האָט זיך דער הימל
צעשײנט.
די זון זי שמײכלט אױס
איר לעצטן, טרױעריקן שמײכל
הײנט.
די בײמער שטײען קראַנק און אײנגעבױגן,
מיט שװאַרצע, טױטע הענט,
מיט גאָלד־באַברעמטע אױגן.
הױל און גרױס
חלומען זײ איצט
זײער לעצטן חלום אױס.
די װינטן האָבן הײנט אַ גאַנצע נאַכט
געריסן פון די בײמער זײער לעצטע שעה,
זײער לעצטע פּראַכט
און װילד געלאַכט;
און שיכורע פון לײדנשאַפט,
און פול פון זאַטקײט
האָבן זײ זיך אין אַ קוסט פאַרשטעקט.
איצט שלאָפן זײ…
די בלעטער האָבן זײ פארדעקט. —
האַרבסט
יעקבֿ גאָרדאָן
מיט בלאַסער בלױקײט,
מיט װײַסע װאָלקן־שעפּסלעך
האָט זיך דער הימל
צעשײַנט.
די זון זי שמײכלט אױס
איר לעצטן, טרױעריקן שמײכל
הײַנט.
די בײמער שטײען קראַנק און אײַנגעבױגן,
מיט שװאַרצע, טױטע הענט,
מיט גאָלד־באַברעמטע אױגן.
הױל און גרױס
חלומען זײ איצט
זײער לעצטן חלום אױס.
די װינטן האָבן הײַנט אַ גאַנצע נאַכט
געריסן פֿון די בײמער זײער לעצטע שעה,
זײער לעצטע פּראַכט
און װילד געלאַכט
און שיכּורע פֿון לײַדנשאַפֿט,
און פֿול פֿון זאַטקײט
האָבן זײ זיך אין אַ קוסט פֿאַרשטעקט.
איצט שלאָפֿן זײ…
די בלעטער האָבן זײ פֿאַרדעקט. —