A Flame

When the boys arrive
Together with the girls
Hearts get lit
And faces glow in flame

They will play in love
Couples stroll together
The little town is blooming
A new world is here

Most of them in the forest
The owner finds that out
He creates a fuss
He wants results

Is the boy a shoemaker
And the girl a seamstress
Their bosses come
And make a fuss

One takes a little broom
The other takes a stick
And they make a torch
To scare away the youngsters

Then the boys are chased through the marketplace
a crowd gathers in wonder
to watch the children being chased
and to stress them

Then quiet settles in
The town again is quiet
Old ladies gather to discuss
And blame the children

When the discussion quiets down
The town is paradise once again
Boys and girls, it’s noticed aren’t
Seen together tackling

But the manager’s daughter
Is never seen anyplace
And people talk about her
That she was badly raised…

אַ פאַקל־צוג

קומען זיך די ײנגעלעך,
מיט מײדעלעך צוזאַמען:
צינדן זיך די הערצעלעך,
די פּנימלעך אין פלאַמען.

שפּילן זײ אין ליבעניש
שפּאַצירן זײ אין פּאָרן,
קאָכט זיך אינעם שטעטעלע:
א נײע װעלט געװאָרן!

טרעפּט מען זײ אין װעלדעלע,
דערװוסט עס זיך דער גבאי, —
מאַכט זיך באַלר אַ טאַראַראַם —
ער קויפט זיך עולם־הבא.

איז עס נאָר אַ שוסטערל,
אַ גײטאָרין די כלה;
װײזן זיך די מײסטערלעך,
און מאַכן באַלד אַ „יעלה“.

אײנער נעמט אַ בעזעמל,
דער אַנדערער — אַ שטעקן;
און מען מאַכט אַ פאַקל־צוג —
דאָס יונגװאַרג אָפּצושרעקן.

מ’פירט זײ דורך אין מיטן מאַרק
מען לױפט צונױף אױף װונדער:
אַלטע קאָפּקעס — גבאיטעס,
צעמוסרן די קינדער.

אַזױ שטילט זיך ס’שטעטעלע,
װערט װידער אַ גן־עדן;
יונגלעך מיט מײדלעך
באַמערקט מען מער נישט רײדן…

נאָר דעם גבאיס טעכטערל,
באַהאַלט זיך פאַר די אױגן;
און מען שמועסט פון איר בסוד —
מען האָט זי שלעכט דערצױגן…